بررسی قدرت دو رزولوشن cbctو رادیوگرافی دیجیتال داخل دهانی cmos در تشخیص شکستگی عمودی ریشه (in vitro)

سابقه و هدف: تشخیص بالینی و رادیوگرافی شکستگی عمودی ریشه همواره با مشکل روبروست. هدف از این مطالعه مقایسه دو رزولوشن بالا و معمولی دستگاه cbct   و سنسور دیجیتال داخل دهانی (cmos) در تشخیص شکستگی عمودی ریشه می­باشد.  مواد و روش ها: در این مطالعه تشخیصی که به روش آزمایشگاهی صورت گرفت، 80 دندان تک ریشه انتخاب و پس از آماده سازی، تاج آنها از 2 میلی متر پایینتر از cej قطع شدند. سپس شکستگی عمودی ریشه در 40 دندان ایجاد و 40 دندان بعنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. دندانها در دو مندیبل خشک قرار گرفتند بمنظور شبیه سازی بافت نرم از دو لایه موم استفاده شد و تصویربرداری cbct با دو رزولوشن معمولی و بالا و همچنین رادیوگرافی با سنسور cmos از سه زاویه صفر و 15± درجه انجام گرفت. ارزش پیش بینی مثبت(ppv) (positive predictive value ) و ارزش پیش بینی منفی(npv) (negative predictive value)برای تکنیک های تصویر برداری با آزمون نسبتها محاسبه شد.  یافته ها:  میزان پایایی در تشخیص شکستگی در cbct معادل 100درصد و میزان پایایی  پژوهشگر در کلیشه های رادیوگرافی 75 درصد بود. اختلاف آماری معنی­داری در قدرت دو رزولوشن cbct مشاهده نشد. ولی بین رادیوگرافی با cmos و cbct اختلاف معنی­دار بود. (07/0 > p) نتیجه گیری: توانایی cbct در تشخیص شکستگی عمودی بیشتر از رادیوگرافی دیجیتال با سنسور cmos است و بین رزولوشن های مختلف cbct  در این زمینه اختلافی وجود ندارد.